Anderlecht zit diep. Niet alleen op sportief vlak, waar Paars-Wit na de teleurstelling in Eupen weer een stap verder verwijderd is van PO I, maar ook financieel. De jaarrekening zou straks namelijk 27 miljoen euro verlies aanduiden, al maken ze daar in het Lotto Park voorlopig geen probleem van. De oplossingen liggen naar verluidt immers binnen handbereik, een stelling waar wij echter toch vragen bij hebben.
Een driestappenplan moet Anderlecht weldra uit de nood helpen, te beginnen met het verder afslanken van de spelerskern. Daar lopen nog steeds een heleboel gebuisde transfers rond, met zowel erfenissen van het vorige bestuur als flaters van Marc Coucke zelf. Zij moeten net als de karrenvracht aan lotgenoten die werden verhuurd – denk Sven Kums, Bubacarr Sanneh, Antonio Milic et cetera – straks plaats ruimen en zo niet alleen de loonlast verlichten, maar liefst ook nog wat miljoenen in het laatje brengen. Vervolgens zouden goudhaantjes Yari Verschaeren, Sambi Lokonga en met enige goede wil ook Alexis Saelemaekers ten gelde gemaakt worden, al is het niet de intentie om hun verkoop te overhaasten. Tot slot wordt er gerekend op een blijvende toename van de commerciële inkomsten, nu al gestegen met tien procent.
HULPELOZE HUURLINGEN
Ambitieuze plannen, maar of die allemaal zomaar in realiteit omgezet kunnen worden is nog andere koek. Laten we beginnen met het verpatsen van de spelers die bezig zijn aan een uitleenbeurt, want dat wordt misschien toch niet zo evident. Niet iedereen maakt namelijk een even goede indruk bij zijn nieuwe club: Sanneh zat de voorbije vier weken in de tribune bij Göztepe, Ognen Vranjes maakte het te bont in Athene. Of hun aankoopoptie gelicht zal worden lijkt verre van zeker, dat ze met een meerwaarde terugkeren nog veel minder waarschijnlijk. Milic en James Lawrence doen het dan wel weer degelijk in de Spaanse en Duitse tweede klasse, maar hebben geen optie in hun huurdeal en komen dus sowieso terug naar Brussel.
Beiden zullen dan wel weer een jaar ouder zijn én een stap dichter staan bij het eind van hun contract, wat slecht nieuws is voor hun marktwaarde. Idem dito voor Kums, die Gent graag zal houden maar volgende zomer wel al 32 is. Diep in de buidel zullen de Buffalo's dan ook niet tasten voor de middenvelder, mogelijk vormt ook zijn salaris een struikelblok en mag Anderlecht dus zelfs zonder vergoeding al blij zijn als zijn wedde uit de boekhouding verdwijnt. Naar Hannes Delcroix moeten we evenmin kijken, want hoewel die goed presteert in de Eredivisie is de verdediger na dit seizoen transfervrij. De optie van Josué Sa wordt tot slot vermoedelijk wél gelicht door Huesca, al ligt die niet al te hoog en brengt dat dus opnieuw weinig op.
FELRODE BALANS
Alle beetjes helpen uiteraard, zeker in de verwoede poging om de loonmassa te drukken, maar de grote bedragen zullen hier zo toch achterwege blijven. Hetzelfde geldt voor de ongewenste spelers die afgelopen zomer gewoon op post bleven. Ook toen moest er al gesnoeid worden in de veel te ruime selectie, maar behalve Ivan Santini, Dennis Appiah en Silvère Ganvoula – Sebastiaan Bornauw was een geval apart – kreeg Paars-Wit haar overbodige pionnen zelfs aan de straatstenen niet kwijt. We hebben dan ook weinig reden om te geloven dat clubs nu plots wel in de rij zullen staan voor Knowledge Musona, Kenny Saief, Yevhen Makarenko en andere Alexandru Chipciu’s. Als zij al weggeraken, zal het waarschijnlijk aan spotprijzen zijn.
Of dit voldoende zal zijn om de financiële put te dichten is dus nog maar de vraag. We mogen immers niet vergeten dat Anderlecht na het lozen van al deze spelers ook nog opnieuw de transfermarkt op zal moeten, want dat de huidige selectie lang niet aan de verwachtingen voldoet mag duidelijk zijn. Het lovenswaardige project ten spijt zijn jonkies als Killian Sardella en Sieben Dewaele namelijk nog niet klaar voor het echte werk, ook op verschillende andere posities schiet de kern van vandaag tekort. Versterking is dus nodig en zal zelfs een fikse duit moeten kosten, want besparen op het spelersmateriaal lijkt in deze donkere tijden al helemaal uit den boze. De balans dreigt zo ook de komende mercato's nog felrood te zullen uitslaan.
NAKENDE MEGATRANSFERS (?)
Tenzij Anderlecht alsnog werk maakt van de verkoop van Verschaeren, Lokonga en/of Saelemaekers. Het trio loopt ontegensprekelijk over van talent en vertegenwoordigt met voorsprong het grootste kapitaal in het Lotto Park, maar zou bij voorkeur toch niet te snel de deur uitwandelen. Op termijn moeten zij echter wel de volgende jeugdproducten worden die Paars-Wit de absolute jackpot opleveren, waarbij nu zelfs al gegoocheld wordt met bedragen van 20 miljoen. Dat elk van deze jongeren op een dag een lucratieve transfer zal versieren willen we best geloven, maar laten we toch nog heel even wachten vooraleer we ze op hetzelfde niveau als Youri Tielemans, Wesley Moraes, Marouane Fellaini en Leandro Trossard plaatsen.
Dat kwartet is tot op heden immers nog steeds het enige stel spelers uit onze competitie dat de kaap van 20 miljoen wist te overschrijden. Nochtans plakte landskampioen Genk datzelfde prijskaartje afgelopen zomer nog op Sander Berge, in Gent bleef enkele jaren geleden de hoop dat Moses Simon een dergelijke som zou opbrengen onbeantwoord. Dat Verschaeren, Lokonga en Saelemaekers, momenteel samen goed voor welgeteld vier doelpunten en 14 assists in 107 optredens op het hoogste niveau, zich weldra wél bij het bovengenoemd viertal zullen scharen lijkt op dit moment dan ook een wel erg gewaagde voorspelling. Potentiële toppers, dat zijn ze zonder twijfel, maar nakende megatransfers? Toch nog eventjes afwachten.
MISNOEGDE ABONNEES
Dat brengt ons bij het laatste luik van het driestappenplan, de commerciële inkomsten. Uiteraard hebben we geen inkijk in de concrete cijfers, en dus kunnen we hier niet teveel over uitweiden. Als Anderlecht zegt dat de opbrengst met tien procent gestegen is geloven we dat dan ook, zeker gezien het strengere toezicht op het extra-sportieve budget sinds de intrede van Coucke. Of die groei met de huidige prestaties indachtig ook te bestendigen valt is evenwel een ander paar mouwen. Het seizoen is natuurlijk nog lang en dus kan alles nog gebeuren, maar als de verhoopte wederopstanding uitblijft en Paars-Wit opnieuw naast Europees voetbal of zelfs Play-Off I grijpt dreigt dat toch niet zonder gevolgen te blijven.
Een nieuwe afwezigheid van het internationale toneel – laat staan het hoogste podium in België – is namelijk niet iets waar de sponsors in het Lotto Park op rekenen en kan wel eens een negatieve impact hebben op een aantal deals. Ook de fans zullen allesbehalve warm lopen voor PO II, waardoor het effect van de 'PR-stunt' rond Vincent Kompany sneller dan verwacht volledig uitgewerkt kan zijn. Een halfleeg stadion zou Anderlecht dan bovendien niet alleen bakken vol geld aan gemiste inkomsten kosten, de vijf thuismatchen in de kampioenenfase zitten nu zelfs al inbegrepen in de prijs van de seizoenkaarten. Misnoegde abonnees die eisen om een compensatie: indien de play-offs werkelijk gemist worden zou het zomaar kunnen.
