Als een donderslag bij heldere hemel zou gezien de dramatische seizoensstart misschien ietwat overdreven zijn, maar Anderlecht wist de Belgische voetbalwereld donderdagnamiddag toch danig te verrassen. Simon Davies werd een rang achteruitgezet en vervangen door Frank Vercauteren, die als nieuwe T1 meer sturing moet bieden aan Vincent Kompany. Is de teruggekeerde ex-coach de geknipte man voor de job, of begaat Paars-Wit hier een zoveelste miscast?
Niet de voorafgaande vijf op 24, maar wel het gelijkspel tegen Waasland-Beveren gaf de doorslag. Dat bevestigde Michael Verschueren nadat Anderlecht het nieuws over Vercauteren zijn rentree in het Lotto Park wereldkundig had gemaakt. Het crisisoverleg na de brilscore had tot de conclusie geleid dat er nood was aan meer leiding vanaf de zijlijn, al was de sportief directeur er als de kippen bij om te benadrukken dat de visie van speler-manager Kompany wel doorslaggevend blijft. Vercauteren zal in essentie dus gewoon de rol van Davies overnemen, zij het hopelijk met iets meer doortastendheid. Dat laatste lijkt alvast geen probleem te zullen vormen.
WAAROM VERCAUTEREN DE GEKNIPTE MAN IS
Beter dan Davies
Waar Davies vaak de indruk gaf geen eigen mening te hebben en zo alleen maar bevestigde dat hij niets meer was dan een surrogaatcoach in afwachting van Kompany's diploma, zal Vercauteren namelijk van bij de start heel wat meer ontzag inboezemen. Als driemalig Belgisch landskampioen – zijn vier titels als speler van Anderlecht niet eens meegerekend – bewees de trainer al meer dan voldoende het klappen van de zweep in de Jupiler Pro League te kennen, al dateert zijn laatste oppergaai wel al van in 2011 met Genk. Wanneer Vercauteren een persconferentie geeft zal de zaal echter alleszins zeker niet quasi leeg zijn.
Niet alleen bij de pers, maar ook in de kleedkamer zal zijn stem heel wat meer gehoor krijgen dan die van de weinig charmante Davies. Die mag zich nu als veldtrainer in de achtergrond louter gaan beperken tot het voetballende gedeelte, wat hem waarschijnlijk veel beter ligt. Ook Kompany wordt van een pak druk ontlast. De volgende 2,5 jaar, of toch al zeker de komende weken en maanden, zal Vercauteren immers veel meer dan Davies aanzien worden als een echte hoofdcoach en dus ook meer schuld dragen bij slechte resultaten. Net daarom beschikt de nieuwe T1 over nog een troef ten opzichte van zijn voorganger.
Weerwoord aan Kompany
Zijn status zou hem sowieso niet toelaten al te veel de teugels te vieren, maar verantwoordelijk gesteld worden voor de uitkomst van iemand anders zijn beslissingen? Neen, daarvoor heeft Vercauteren teveel naam in het wereldje. Dat de ervaren coach mee wil stappen in de filosofie van Kompany is één ding, maar indien de verwachte resultaten uitblijven zal hij niet aarzelen om het geweer van schouder te wisselen. Vercauteren is een stevigere figuur dan Davies en zal er vermoedelijk niet voor terugdeinzen om zijn speler-manager van weerwoord te dienen wanneer hij het niet eens is met een bepaalde keuze of visie.
Niet dat er daarom per se afgestapt wordt van de speelstijl die Kompany voor ogen heeft, gaf Verschueren aan. Al zei de sportieve baas er wel in één klap bij dat Vercauteren ervoor moet zorgen dat Anderlecht 'efficiënter' wordt. Verticaler, lezen we tussen de lijnen door, en dus niet meer dat eindeloos combineren op de eigen speelhelft. Misschien ook steeds met een echte spits – of twee? – en een iets klassiekere veldbezetting met een loper op het middenveld. Nacer Chadli, Samir Nasri of Pieter Gerkens zullen we alleszins niet meer in de punt van de aanval terugzien, zelfs niet als Kemar Roofe opnieuw zou uitvallen.
Goede relaties
Vercauteren zou dan al lang een beroep gedaan hebben op Iscaac Kiese Thelin, iets wat hij nu mogelijk sowieso zal doen. Ook Adrien Trebel maakt weer meer kans om definitief vanonder het stof te worden gehaald, wie weet komen zelfs Alexandru Chipciu, Knowlegde Musona of Kenny Saief weer boven water. Michel Vlap zal eveneens tevreden zijn dat er binnenkort een nieuwe wind door de kleedkamer waait, afwachten wat dit allemaal zal betekenen voor de vele jonkies in het huidige elftal. Die lijken misschien wel plaats te zullen moeten ruimen voor de meer ervaren spelers – iets waar we later nog op terugkomen.
Maakt de jeugd dan geen essentieel onderdeel uit van Kompany zijn veelbesproken proces? Jawel, en dus zullen de jongelingen zeker nog voldoende kansen krijgen – al zullen ze vanaf nu niet meer grenzeloos zijn. Vercauteren lijkt alvast de geschikte persoon om dat soort verhitte discussies met de koppige Kompany aan te gaan, want de twee hebben een prima relatie overgehouden aan de tijd toen de ene de andere nog onder zijn hoede had als speler. Nog iemand waar dat voor opgaat? Anthony Vanden Borre, die ook in Genk nog met Vercauteren succesvol samenwerkte. Komt de comeback van VDB er sneller dan gedacht?
Ervaring in het vak
De nieuwe T1 heeft niet alleen al bakken ervaring met het huis en de speler-manager waaraan hij gekoppeld wordt, maar ook met de soort van mentorfunctie die hij op zich neemt. In Leuven vormde Vercauteren als 'sportief adviseur' namelijk ook al een tandem met een jonge hoofdcoach in de vorm van Vincent Euvrard. OHL was uitermate tevreden met de manier waarop de doorwinterde trainer die rol invulde en gaf aan de manier waarop Anderlecht hem nu kwam wegplukken te betreuren. Had Paars-Wit na de Diagne-affaire trouwens niet gezegd dat ze zelf nooit op een dergelijke manier te werk zouden gaan?
Hoe het ook zij, dat Anderlecht in haar zoektocht naar een ervaren coach om het roer over te nemen uitkwam bij Vercauteren valt best wel te begrijpen. Zoals we hierboven al aanhaalden bewees de oefenmeester al meermaals zijn waarde als tacticus in de Belgische competitie, is hij een kind van het huis die er alle geledingen doorliep en zit zijn familie zelfs ingebakken in de Paars-Witte familie – zoon Glenn is er sinds kort werkzaam als fysiotherapeut. Vader en zoon verbonden door de club, het lijkt in Anderlecht wel een wederkerend thema te zijn.
WAAROM VERCAUTEREN EEN MISCAST IS
Geen goede band met fans
Redenen genoeg dus waarom de komst van Vercauteren een voltreffer zou moeten zijn, al dient hier toch ook een kleine kanttekening gemaakt te worden. De terugkeer van de man die Anderlecht in 2006 en 2007 naar twee opeenvolgende titels leidde werd namelijk niet door alle fans op even luid gejuich onthaald. Zij zijn niet vergeten waarom ze, ondanks die successen, in september 2017 met duizenden een petitie ondertekende om de trainer buiten te werken. Vercauteren werd aanzien als verantwoordelijke voor de zwakke resultaten, al waren die vergeleken met nu meer dan oké, en verweten de eigen jeugd te blokkeren.
De coach werd vooral met de vinger gewezen voor de terugval van Vanden Borre, al had dat achteraf gezien waarschijnlijk toch meer met diens eigen mentaliteit te maken. Dat de spelers toen als één man achter Vercauteren bleven staan spreekt ook in zijn voordeel, maar wanneer Anderlecht op 11 oktober 2017 met 2-0 verliest op 't Kiel – getekend: Hernan Losada – rolt zijn kop dan toch en wordt hij vervangen door assistent Ariël Jacobs. Of diezelfde supporters, sowieso al geprikkeld, bij tegenvallende resultaten evenveel geduld zullen tonen met Vercauteren als wat ze de voorbije weken lieten zien valt dan ook te betwijfelen.
Geen romanticus
Zeker als de kersverse T1 zoals we hierboven al uiteenzetten daarbij in de zoektocht naar een beter recept zijn eigen weg zou uitslaan. Veel fans vrezen nu al dat de romantische, doch inefficiënte voetbalopvatting van Kompany plaats zal maken voor het realisme van Vercauteren. Die is zeker geen defensieve trainer, maar is minder verknocht aan balbezit dan de pupil van Pep Guardiola. Een groot deel van het Anderlecht-publiek identificeert hem nu bovendien vooral met zijn laatste weken in wat toen nog gewoon het Constant Vanden Stockstadion heette, en dan vooral met een zeker 0-0 gelijkspel op bezoek bij Cercle Brugge.
Anderlecht trad toen inderdaad aan met een wel érg defensief ingesteld elftal – Deschacht, Pareja, Juhasz, Wasyl, Van Damme, De Man, Biglia én Polak stonden aan de aftrap, met enkel Frutos en Legaer als aanvallers. De Paars-Witte aanhang is zich intussen evenwel al in zulke mate gaan identificeren met 'Trust the Process', zowat hun enige houvast in deze vreemde tijden, dat elke bedreiging voor die visie spontaan wordt afgeschoten. Zelfs als Vercauteren erin slaagt om Kompany een andere koers te doen inslaan, is het nog maar te zien hoe de fans dat verteren. Al valt of staat alles, zoals steeds, uiteindelijk met de resultaten die behaald worden.
Geen geduld met jeugd
Met 'In Youth We Trust' rolt er dezer dagen nog een slogan vlot over de tongen in het Lotto Park, maar ook die kunnen sommige supporters moeilijk rijmen met de komst van Vercauteren. Zoals we hierboven al vermeldden is dat grotendeels te wijten aan de terugval van publiekslieveling Vanden Borre onder zijn bewind, al heeft ook Vadis Odjidja vandaag nog steeds geen goed woord over voor de man die hem zijn doorbraak niet gunde. Dat Vercauteren niet graag met de jeugd werkt is desalniettemin overdreven, maar hij zal zeker niet zo happig zijn als Kompany om te blijven strooien met kansen voor Sardella, Dewaele of Amuzu.
Wie weet komen zelfs de posities van Sambi Lokonga en Yari Verschaeren in gevaar voor meer ervaren rotten als Trebel, Nasri, Vlap en – jawel, nog steeds – Peter Zulj. Alle jongeren er in één klap uitgooien zal Vercauteren nu ook wel niet doen, maar dat de gemiddelde leeftijd van het type-elftal – als dat er eindelijk komt – flink de hoogte in zal schieten lijkt vast te staan. Terecht misschien ook, maar wederom iets dat bij slechte resultaten als een boemerang in zijn gezicht zou kunnen terugkeren. De eigen jongeren uit Neerpede: zij zijn momenteel immers nog zowat het enige waar de fiere recordkampioen mee kan uitpakken.
GEKNIPTE MAN OF MISCAST ?
Wanneer we het aantal pluspunten afwegen tegen de nadelen geeft de balans 4-3 aan in het voordeel van Vercauteren. Anderlecht haalt met de nieuwe hoofdcoach iemand in huis die prima geschikt is om als mentor én tegengewicht voor Kompany te dienen. Bovendien is hij vertrouwd met het huis – een rondleiding heeft Vercauteren alvast niet nodig – en verdiende hij zijn strepen in de Jupiler Pro League al. Op de koop toe Belgisch én drietalig, allemaal vinkjes op de checklijst van Anderlecht. De minpunten hebben dan weer meer te maken met de perceptie die de fans van de ooit weggepeste coach hebben dan met diens eigenlijke kwaliteiten. Aan Vercauteren om met goede resultaten die twijfels meteen weg te werken en te bewijzen dat hij de geknipte man voor de job is. Anders zal de kritische aanhang er als de kippen bij zijn om hem met pek en veren te bestoken als de nieuwste miscast van Marc Coucke.
