Anderlecht en AA Gent haalden met Vincent Kompany en Laurent Depoitre elk een verloren zoon terug, Standard reef Zinho Vanheusden definitief binnen en Genk maakte van Théo Bongonda de duurste binnenlandse transfer aller tijden. Ook Club Brugge vond het dus dringend tijd om van zich te laten spreken op de Belgische transfermarkt. Met de komst van Simon Mignolet is Blauw-Zwart daar alvast in geslaagd.
Club Brugge pakte deze zomer al uit met enkele stevige aanwinsten als Simon Deli en David Okereke, maar behalve huurling Percy Tau waren de nieuwkomers tot dusver stuk voor stuk nobele onbekenden. Dat kan van Mignolet niet gezegd worden. De 31-jarige doelman heeft ‘maar’ 22 caps voor de Rode Duivels op zijn conto staan, maar als vaste doublure van Thibaut Courtois is hij wel een routinier in de selectie van Roberto Martinez. In de Jupiler Pro League blonk hij een decennium geleden dan weer uit bij STVV, alvorens de stap naar de Premier League te wagen.
STOELENDANS NA RYAN
Nu keert Mignolet dus terug als de recordaankoop in de Brugse clubgeschiedenis – een eer die hij wel moet delen met Okereke. Heel Jan Breydel rekent dan ook op de ex-keeper van Liverpool om komaf te maken met een euvel dat intussen al jarenlang aansleept: de zoektocht naar een betrouwbaar sluitstuk. Sinds het vertrek van de geliefde Mathew Ryan naar Valencia, intussen toch ook alweer vier jaar geleden, slaagde Club er namelijk nooit meer in om voor een langere periode zekerheid tussen de palen te vinden.
Met Sinan Bolat werd diezelfde zomer nochtans ook al een bekende naam in huis gehaald, al speelde de Turk in Brugge nooit op het niveau dat hij nu bij Antwerp etaleert. Michel Preud’homme schakelde dan ook al snel over op Sébastien Bruzzese, maar die voldeed evenmin. In de wintermercato moest Vincent Mannaert dus op zoek naar een oplossing, en met Ludovic Butelle leek hij die ook gevonden te hebben. De Fransman keepte een sterk seizoenseinde en rijfde zo mee de titel binnen, de eerste in elf jaar tijd.
Hoewel Butelle daardoor voor eeuwig een speciaal plekje zal innemen in de Brugse harten viel hij in de volgende campagne door de mand. Nog een jaar later was de stoelendans helemaal compleet en gebruikte Ivan Leko liefst vijf verschillende doelmannen op weg naar een nieuwe titel. Butelle, Vladimir Gabulov, Kenneth Vermeer en Guillaume Hubert konden nadien beschikken, Ethan Horvath mocht blijven en de concurrentie aangaan met Karlo Letica. Geen van beiden wist in het voorbije seizoen echter te imponeren.
STATUSSYMBOOL
Met de komst van Mignolet werd nu dan ook eindelijk paal aan perk gesteld en gekozen voor een certitude onder de lat. De voorbije jaren had Bart Verhaeghe ook al graag gestunt met de topkeeper, wiens naam al langer circuleert in de Brugse wandelgangen. De Truienaar wou toen evenwel nog zijn kans gaan bij Liverpool en was financieel gezien ook onhaalbaar voor Blauw-Zwart. Dankzij de geslaagde transferpolitiek van de laatste jaren beschikt Club nu wél over voldoende slagkracht om de straffe transfer te realiseren.
De Brugse bobo’s hebben zo eindelijk het paradepaardje beet waar ze al even naar op zoek waren. Hoewel Club zich sinds de intrede van het duo Mannaert-Verhaeghe profileerde als een van de beste spelers op de Belgische markt – met hier en daar ook wel eens een miskoop – liet een echte toptransfer lang op zich wachten. In 2015 werd Hans Vanaken binnengehaald voor vier miljoen, een evenaring van het clubrecord. Dat bleef overeind tot de overgang van Kaveh Rezaei vorige zomer, toevallig een van die flops.
Met Okereke haalde Club eerder deze zomer al uit, maar toch arriveerde de Nigeriaan net als de vele andere succesverhalen van de voorbije jaren niet als een bewezen vedette. Mignolet is dat duidelijk wel en fungeert zo naast zijn sportieve waarde ook als een statussymbool voor Verhaeghe en Mannaert. Die hebben na de vele groeibriljanten die ze de laatste tijd naar Jan Breydel lokten nu eindelijk ook een afgewerkte diamant in handen en mogen pronken met een Rode Duivel op het toppunt van zijn kunnen.
ONTBREKENDE SCHAKEL
De internationale faam van Club Brugge krijgt zo opnieuw een fikse boost, maar de voornaamste zorg blijft uiteraard wat er op het veld gebeurt. Daar maakte het team van Philippe Clement ondanks het vertrek van sterkhouders als Stefano Denswil en Wesley Moraes vooralsnog een prima indruk, met afgelopen weekend nog een ware demonstratie tegen STVV. Dinsdag wacht met Dynamo Kiev een grotere uitdaging, al sprak heel Blauw-Zwart al duidelijk de ambitie uit om de voorronde van de Champions League te overleven.
Alles werd dan ook in het werk gesteld om Mignolet speelklaar te krijgen voor het cruciale thuisduel, zo getuige de snelle afhandeling van het papierwerk na de doelman zijn nachtelijke aankomst in België. Hoewel Horvath tot dusver niks te verwijten viel boezemt de Amerikaan namelijk nog steeds weinig vertrouwen in. Met zijn matig voetenwerk en gebrekkig inschattingsvermogen op hoge en diepe ballen zaait hij zo vaak onnodig paniek in de Brugse defensie, een schril contrast met zijn zelfzekere ploegmaats.
Die lijken zich helemaal thuis te voelen in de verzorgde doch verticale speelstijl van hun nieuwe coach en worden dan ook nu al overal gebombardeerd tot dé titelfavoriet bij uitstek. Logisch ook, want het gekende middenveld Rits-Vormer-Vanaken bleef overeind terwijl de integratie van zowel de defensieve (Deli en Eduard Sobol) als offensieve (Okereke en Tau) versterkingen vlot verliep. Alleen de kwaliteit tussen de palen stond nog ter discussie, de komst van Mignolet moet de puzzel van Clement nu dus vervolledigen.
DE PUZZEL PAST
Tien prima veldspelers kon de Brugse coach al gemakkelijk tussen de lijnen brengen, nu is er eindelijk ook weer een doelman van topniveau voorhanden die past bij de status die Club intussen heeft bereikt. De afgelopen vijf jaar behoorde Blauw-Zwart immers steevast bij de twee beste ploegen in ons land een knappe prestatie die de Bruggelingen dan ook al twee landstitels opleverde. Ongetwijfeld heerst er echter het gevoel dat er met een topkeeper gerust nog een kampioenschap of twee meer had ingezeten.
"Van de bank naar het vliegtuig tot hier", begroette Verhaeghe zijn nieuwste aanwinst op de luchthaven. Daarmee doelde de voorzitter op het feit dat Mignolet zondag eerst nog de Community Shield had afgewerkt met Liverpool alvorens af te reizen naar België. De uitspraak kon echter evengoed over zijn voorbije twee jaar op Anfield gaan, waar de doelman nog nauwelijks aan de bak kwam. Ook voor Mignolet lijkt deze transfer dus een goede zaak, al stellen sommigen zich de vraag waarom hij niet elders aan de slag gaat.
Blijkbaar stonden de Europese toppers echter toch niet te springen voor de voormalige back-up van Alisson Becker, die het nu wel gewend is om mee te doen voor de prijzen en vermoedelijk dan ook niet bij een kleinere club in de Premier League wou tekenen. Wie weet kan zijn keuze om terug te keren naar ons land ook ingegeven zijn door de recente zwangerschap van zijn vrouw, die kort na het transfernieuws bekend raakte. Of hoe de sportieve en extra-sportieve motieven soms als puzzelstukjes op perfecte wijze in elkaar passen. Zowel voor speler als voor club.
