AA Gent likt zijn wonden na weer een mislukt seizoen. Sinds de stuntzege bij Tottenham is het alleen maar bergaf gegaan de laatste jaren. Het bestuur moet zich gaan bezinnen en leren uit de fouten die er werden gemaakt.
AA Gent pakte in 2015 de titel en de club werd na de memorabele Champions League-campagne en nadien de straffe stunt bij Tottenham stilaan aanzien als een topclub. AA Gent was altijd een subtopper, maar hoorde nu bij de groten. Dat is ook voor het huidige bestuur aanpassen, de foutenmarge is kleiner en de verwachtingen hoger. AA Gent kan tot op heden niet voldoen aan de sportieve voorwaarden bij een topclub.
De afgelopen twee seizoenen werd het in de voorrondes van de Europa League al uitgeschakeld en dat is een blamage voor een Belgische topclub. Vorig jaar werd AA Gent vierde en deed het nooit mee voor de titel. Dit jaar gaat het nog meer naar beneden en een vijfde plaats is het hoogst haalbare. De kans is zeer groot dat de club volgend jaar alwéér geen echt Europees voetbal zal spelen en dan moeten we naar het transferbeleid kijken.
De afgelopen jaren is AA Gent een duiventil geworden, waar het kopen en verkopen van spelers het hoofddoel lijkt geworden te zijn. Veel spelers zijn al weg voor iemand ze heeft zien spelen en voor elke trainer is het elk jaar bijna opnieuw beginnen. Er is geen stabiliteit in het team en dat maakt het voor een coach niet makkelijk. KRC Genk en Club Brugge zijn twee ploegen waar stabiliteit de grote katalysator is van hun huidige succes.
Het is geen toeval dat AA Gent samen met Anderlecht het minst presteert van de Belgische topclubs, want het is er een jaarlijks komen en gaan van spelers die vaak niet het niveau hebben voor een Belgische topclub. Tijd voor Michel Louwagie & co om zich te herpakken in juli en augustus en voor kwaliteit te gaan en géén kwantiteit. Een mercato van 3-4 goede spelers en geen 18 halve…
