De Marokkaanse nationale ploeg is na 20 jaar afwezigheid opnieuw aanwezig op een wereldkampioenschap voetbal. In Rusland werden de Leeuwen van de Atlas ondergebracht in een loodzware poule met Spanje, Portugal en Iran. Om die tot een goed einde te brengen rekenen ze onder meer op Nabil Dirar, de voormalige sterkhouder van KVC Westerlo en Club Brugge.
Bij Blauw-Zwart kwam hij in totaal in 153 wedstrijden uit waarin hij tekende voor 19 doelpunten en maar liefst 44 assists. Het zegt veel over de waarde van Dirar bij Club Brugge, dat in die periode vocht om een vaste stek in de top 3: wanneer Dirar fit was, speelde hij. Het leverde hem uiteindelijk een fraaie transfer naar AS Monaco op en ook daar viel hij in eerste instantie regelmatig naast de ploeg. Maar als een echte leeuw vocht Dirar terug en ook in het Prinsdom slaagde hij erin een belangrijke rol te veroveren binnen de kern.
Dirar kon echter niet alleen vechten maar ook brullen als een leeuw, zo kwam hij meermaals te pas en onpas negatief in het nieuws. Door zijn Noord-Afrikaanse temperament werd hij vier keer naar de B-kern verwezen door Club Brugge. De eerste keer keerde hij te laat terug na een interland met de Marokkaanse nationale ploeg. En in de voorbereiding van het seizoen 2010/2011 kwam hij niet opdagen voor de fandag van Club Brugge. Niet veel later werd hij nog twee keer naar de B-kern gestuurd. In oktober ging hij na een misverstand met Adrie Koster door het lint, en in de wedstrijd tegen KV Kortrijk reageerde hij zich af tegen de supporters omdat hij de bal niet kreeg van Vadis Odjidja. Koster verving de Marokkaan toen meteen, ook al waren zijn drie wissels opgebruikt.
Zijn verbanningen naar de B-kern werden telkens beperkt tot een aantal weken maar Dirar knokte zich altijd terug in de ploeg. Ook bij Monaco was Dirar niet onbesproken. Toen hij in de Ligue 1 woedend uithaalde tegen de scheidsrechter werd hij voor acht wedstrijden geschorst, op de koop toe wilde hij de boete van de club niet betalen. De Monegasken startten daarvoor een tuchtprocedure op.
En zelfs bij Fenerbahce, waar hij sinds vorige zomer speelt, kennen ze zijn ego al. Dirar gaf forfait voor de Turkse bekerfinale tegen Akhisarspor, die Fenerbahce verloor met 3-2. De Marokkaan zei last te hebben van een kuitblessure die al een tijdje aansleepte maar hij zou zichzelf eigenlijk willen sparen voor het WK. Iets wat trainer Aykut Kocaman hem niet in dank afnam, zeker nadat de Turkse beker niet werd gewonnen.
Nationale ploeg
Bij de nationale ploeg van Marokko is hij net zo belangrijk en veelbesproken. Dirar werd al vroeg international onder Roger Lemerre op 22-jarige leeftijd. Maar onder diezelfde bondscoach werd hij ook vaak gepasseerd. "Ik werd door hem als een hond behandeld," zei Dirar over die periode. Erik Gerets liet hem later dan weer links liggen tijdens de Afrika Cup. "Het maakt mij weinig uit of ik geselecteerd word voor Marokko," klonk het toen. Uitspraken die zijn imago bij de Marokkaanse voetbalbond geen deugd deden.
Maar onder huidig bondscoach Hervé Renard is Dirar onmisbaar, op de rechtsback weliswaar. Een positie die hij zelden bekleedde bij Westerlo, Club Brugge, AS Monaco of Fenerbahce. Maar bij Marokko is hij in die rol uitgegroeid tot een certitude. In de voorbereidingswedstrijden van het WK was Dirar nog afwezig door een kuitblessure, maar de technische staf van Marokko heeft er alles aan gedaan om hun sleutelspeler wedstrijdfit te krijgen voor het grote tornooi.
Tijdens de openingsmatch moest hij wel nog op de bank beginnen, maar woensdag tegen Portugal staat hij wellicht wel in de basis. Renard vindt Dirar van onschatbare waarde voor zijn team door zijn fysieke en atletische kracht, een echte leeuw dus. Dat hij af en toe wel eens durft te brullen neemt de Fransman daar graag bij.
Olivier PlanckeNabil Dirar titulaire face au Portugal? (https://t.co/6RD7qJFqqX) en Noticias de Futbol y Deportes en México y el Mundo pic.twitter.com/Okxv3stbPz
— Noticias Deportivas (@delapatadamex) 19 juni 2018