Slechts enkele dagen na de commotie rond Charleroi-speler Francis Nganga, waren er donderdag wederom oerwoudgeluiden te horen bij de supporters van Club Brugge. De club reageerde een dag later door een soort van statement te plaatsen op de website. Maar daarmee maakte het niet bepaald een sterke beurt.
In de bewuste tekst werd bijvoorbeeld geen van de incidenten bij naam genoemd. Bovendien had Club het vooral over de stappen die in het verleden werden genomen tegen discriminatie, over toekomstige plannen wordt slechts in zeer beperkte mate gesproken. Men kan zich ook de vraag stellen of dergelijk bericht op de website wel voldoende is? Analist Jan Mulder liet in Extra Time alvast weten dat hij teleurgesteld is over het feit dat Blauw-Zwart niet met een sterker signaal durfde te komen.
En ook columnist Hugo Camps volgt de mening van de Nederlander. "Club zegt op zijn website zich uitdrukkelijk te distantiëren van elke vorm van racisme, maar wat is de slagkracht van een website? Voor de slachtoffers van racisme zijn het onbewogen en anonieme teksten. Je moet het een voorzitter, een coach, een aanvoerder ook lijfelijk horen zeggen. En dan niet met een zinnetje tussen neus en lippen. Clubs zijn veel te lui in hun afkeer van racisme. Hun excuses klinken als een verplicht nummer, niet als diepe overtuiging", schrijft hij in Het Laatste Nieuws.
