Het is te stil in het Constant Vanden Stockstadion. Althans volgens analist Jan Mulder. Het voormalig Anderlecht-icoon hunkert in zijn column in Het Laatste Nieuws naar de sfeer van vroeger. Toen de fans luidkeels hun ploeg naar de overwinning riep. "In 1966 zwiepte het staande volk achter de doelen van links naar rechts en van boven naar beneden, als riet in een orkaan. De reuzenmassa kopjes met eenvoudige petten op verstijfden de tegenstander. Kijk en luister nuÌ eens. Geen wonder dat Anderlecht de weg niet vindt. Hoe kun je nou op eÌeÌn trommeltje presteren?" "Wij kunnen de lieve liedjes en brave 'We-Are-Anderlecht-slogans' niet meer verdragen. En gooi de stokjes weg. Wij willen geluidsbarrieÌ€res uit kelen, rechttoe rechtaan, en geen andere instrumentjes. Celtic, Sunderland, Sevilla, Sankt Pauli. DaÌt is voetbal." " 't Leeft niet, en van de weeromstuit houdt Tielemans de mond. Het is stil in de zaak, terwijl topvoetbal een rauwe bezigheid is, amusement met klauwen, hanengevecht met oorverdovend geluid in de ring. Waar is dat lawaai?'