Weiler werkt aan groepsgevoel: "Wie buiten de lijnen kleurt, weet wat hem te wachten staat"

Dat er met René Weiler niet te sollen valt, mochten enkele Anderlecht-spelers al aan den lijve ondervinden. Probleemkind Anthony Vanden Borre werd richting de uitgang begeleid en zelfs sterkhouder Stefano Okaka werd na een dispuut naar de B-kern verwezen. De ingrepen van de Zwitser hebben echter één doel. Tegenover Het Nieuwsblad geeft Weiler toelichting bij zijn beleid: “Overal waar ik werkte, was het hoofddoel een hechte groep smeden. Hét grote probleem hier? Daar laat ik mij niet over uit. Dat een speler als Vanden Borre vertrokken is, waarom een speler nog wel of niet bruikbaar is, heeft altijd meerdere redenen. De een is te jong, bij de ander is het karakterieel, of zijn positie... Er is één hoofdregel: het collectief gaat boven elk individueel belang.” “Ik luister ook graag naar de spelers, maar ik ben vooral direct en eerlijk. Dat zegt iedereen toch. Vooral eerlijk. Direct zijn heeft geen zin als je niet écht meent wat je zegt. Dat je zegt: je speelt niet omdat het zal regenen. Ik heb liever dat spelers achteraf zeggen dat ik eerlijk was, dan dat ik vriendelijk was. Of ik een strenge coach ben? Laat het mij zo stellen: ( tekent een kader) hier buiten mag men niet. Daar ben ik duidelijk in. Wie buiten deze lijnen kleurt, weet wat hem te wachten staat. O ja. Eén groep, één doel. En ik probeer vooral zelf het goede voorbeeld te geven”, besluit Weiler.