Het was een klein zinnetje in een interview vlak voor de start van de Premier League. “Ik wil me absoluut bewijzen ten opzichte van de mensen die er vroeger voor gezorgd hebben dat ik weg moest.†Geen gehuichel over ‘een match als andere’. Nee, Ritchie De Laet was uit op revanche. Hij zou het ze wel eens laten zien, die lui in Manchester die nooit in hem hadden geloofd.
Het was ook een vreemde stap, destijds. Van Antwerp naar Stoke City, een winderig tochtgat in de Engelse tweede klasse, waar hij nooit van de bank kwam. En dan plots een overgang naar het grote Manchester United. “Wat komt die hier doen?†moeten Rooney en co hebben gedacht. Je kan je zo voorstellen hoe de topvedetten daar met dat illuster Belgje omgingen. De Laet was vierde keuze op rechtsback en zevende keuze als centrale verdediger. In drie seizoenen werd hij vier keer uitgeleend. Vier keer wennen aan een nieuwe club en nieuwe ploegmaats. Vier keer verhuizen en zorgen dat je gezin zich aanpast. Terwijl iedereen weet: “Die is hier maar voor een paar maanden.â€
(1).jpg)
Drie keer mocht hij spelen voor de troepen van Alex Ferguson. Het was in de winter van 2009, toen Manchester United met een blessuregolf kampte. Zes verdedigers lagen in de lappenmand. Ferguson posteerde De Laet noodgedwongen in een driemansverdediging naast middenvelder Michael Carrick en linksback Patrice Evra. Ze verzopen. De Laet toonde glimpsen van zijn kunnen, maar de nieuwe formatie zorgde voor verwarring en de verstandhouding achterin was zoek. Het was meteen duidelijk: De Laet zou er op Old Trafford nooit geraken.
Zondag kreeg de Antwerpenaar zijn kans op revanche. Na een uur leek het over. Leicester City keek tegen een 1-3 achterstand aan en Man United was op weg naar een mandje vol. De 0-1 had De Laet bovendien op zijn conto mogen schrijven. Te makkelijk afgetroefd door Falcao die de bal vervolgens op de netjes gecoiffeerde knikker van Robin Van Persie schilderde.
(22-09-2014).jpg)
Maar in het laatste half uur gebeurde het onmogelijke. De bezoekende verdediging besloot dat het tijd werd voor een rondje Comedy Capers en Leicester scoorde nog vier keer. De Laet had een voet in drie goals. Voor de 4-3 buffelde hij Juan Mata opzij, sprintte de rechterflank af en leverde een gave assist voor Vardy. De 5-3 kwam er, nadat De Laet een pass van Tyler Blackett had onderschept. Een handvol seconden later keek Blackett tegen rood aan en lag de bal op de stip. Bij de 1-2 had De Laet ook al getoond dat hij een aardige lange bal in de voeten heeft, met een pre-assist voor Ulloa.
Wat zou Van Gaal blij zijn geweest met een verdediger als De Laet in zijn team. Groot, sterk, vrij snel, altijd vol overgave, inzetbaar op elke positie van een viermansachterhoede en opbouwend beter dan United-klunsen Chris Smalling en Tyler Blackett samen. Twee jongens die beter geschikt zijn om boomstammen van een heuvel te slepen dan om tegen een bal te trappen. Maar ze zijn wel Engels (jeugd)international. Daarom, beste Marc Wilmots: selecteer Ritch De Laet voor de Rode Duivels. Zo lang Anthony Vanden Borre gekwetst is, is hij de ideale doublure voor Toby Alderweireld.
(2).jpg)
Raf Liekens
