Peter Morren, verslaggever bij VTM en Sporting Telenet, zal wekelijks exclusief voor VoetbalNieuws.be zijn ideale elf geven van de afgelopen speeldag in de Jupiler Pro League. Lees hieronder verder om het Elftal van de Week te ontdekken van speeldag 5.
Ik raakte onlangs onder de indruk van Yarouba Cissako, de van Monaco gehuurde rechtsachter van Zulte Waregem. Geweldige quote trouwens in een recent interview: 'Waregem is een mooie stad.' Voor een Parisien die de afgelopen vijf jaar in het mondaine Monaco zat! Humor heeft hij dus ook. Zaterdag zag ik Cissako een hele wedstrijd live aan het werk en hij bevestigde al het goeie: veel flair aan de bal, groot loopvermogen, dreigend op zijn flank en niet beperkt in z'n acties of dribbels door 'éénvoetigheid', want hij kapt net zo goed naar binnen om dan met links een puntgave voorzet af te leveren.
Gisteren zag ik Anderlecht door het Astridpark slenteren. Een flits(je) zo heel af en toe, maar behalve een debutant die het meteen goed deed - zie verder - waren er geen individuele prestaties waarover we prozaïsch of romantisch uit de hoek hoeven te komen. Bij gebrek aan uitzonderlijke verrichtingen van centrale verdedigers in het algemeen krijgt Chancel Mbemba z'n stek. Hij is wellicht de meest bedrijfszekere in dat genre van de hele JPL. Niet dat hij tegen het schuchtere Waasland-Beveren echt op de proef werd gesteld, maar Mbemba geeft wel bij elke tussenkomst blijk van wakkerheid. Hij staat nagenoeg altijd juist, anticipeert vaak gepast, wint zowat al zijn kopbalduels dankzij een mix van uitstekende timing en atletische sprongkracht, heeft nauwelijks of nooit een overtreding nodig, en speelt doorgaans loepzuiver en strak in.
Naast hem komt Frédéric Brillant. Oostende houdt nu al drie keer op rij de nul en daar zit hij voor een groot stuk tussen. Jelle Van Damme heeft net als Cissako zijn tweede selectie te pakken. Vanwege niet aflatende inzet, drive en noeste werkkracht. Een kapitein pur sang, voorop in de strijd, alles voor de liefdevolle kleuren. Is het een verrassing dat zijn gewezen ploegmaat bij de Rouches meteen 'de 11' haalt?
Niet echt. In de slappe soep die in het Vanden Stockstadion geserveerd werd dreef de klasse van Steven Defour al snel boven. Tachtig minuten lang was hij een baken van rust aan de bal, maar hij handelde ook sneller dan zijn medespelers, speelde harder in, won het gros van zijn duels en toonde genoeg flitsen om aan te nemen dat hij inderdaad binnen de kortste keren de onbetwiste patron zal zijn van paarswit.
Moeskroen was zaterdag opnieuw een fysiek sterk blok dat zeer soepel heen en weer en naar voren en naar achteren schuift. Één van de sleutelfiguren in het elftal van Rachid Chihab viel me al op in het openingsweekend, in Anderlecht. Kévin Vandendriessche is een droom voor een trainer: enorme beschikbaarheid, is vaak de aanjager, werkt snoeihard, is zeer polyvalent - toen M-P zaterdag met 10 voort moest bleek hij tijdelijk ook als centrale verdediger inzetbaar - en heeft nog goeie voeten ook.
Hij is niet de enige bij 'les Hurlus' met een extra paar longen. Wat Abdoulay Diaby er aan de Gaverbeek aan inspanningen uitperste was bijna bovenmenselijk. Een frontlijn op zichzelf, die geblokte kerel. Wat een wapen in de omschakeling. Hij voelt zich ook in de 'dying seconds' van de wedstrijd niet te beroerd om nog achter een schijnbaar verloren diepe bal te rennen als een hyena achter een verdwaald antilopenjong. Hoe hij in minuut 90 nog een versnelling plaatste, er iedereen afliep en Karel D'Haene tot een noodrem dwong: straf.
Ook straf: Tornike Okriashvili. Hij was de spilfiguur in een uit de hand gelopen drankgelag, kreeg als gevolg van wat dronkemansracisme een 'koek' op zijn neus van ploegmaat Anele en keek heel beteuterd en oprecht berouwvol bij de video-excuses. Tegen AA Gent liet hij zijn voeten spreken en maakte hij de winning goal.
In het sterke collectief van KV Mechelen was Glenn Claes gisteren de meest opvallende figuur. Wat een bedrijvigheid, vaardige voetjes, en altijd zuiver in de passing. Hij legt het balletje schijnbaar simpel waar ie wil. Een linkspoot oogt vaak sierlijker en Claes bevestigt dat. Zoals een schilder zijn penseel hanteert tikte Claes tegen Club de bal aan. Deze jongen kan hogerop.
De diepste man van de week is Frédéric Gounongbe. Westerlo bleef ook op Sclessin ongeslagen. De international van Benin prikte er 2 netjes in en zit al aan 4, evenveel als Diaby.
Tot slot nog een doelman. Thibaut Courtois mag niet, zeker? Wat een redding zaterdagnamiddag, in die één tegen één! Hij gaat Chelsea echt een stuk sterker maken.
Als ik bij ons eentje moet kiezen dan is het dit weekend zonder twijfel Olivier Werner. Hij hield de kleine voorsprong van Cercle overeind tegen Lokeren. Werner stak overal een lichaamsdeel tussen. Tot wanhoop van Nill De Pauw. Één doelpunt uit een veelvoud van kansen zou altijd volstaan hebben om onze selectie te halen, want zijn prestatie was voorts meer dan goed genoeg. Volgende keer kan het zover zijn, als Nil op Daknam Standard te grazen neemt...
De 11 van Peter Morren:
.jpg)
Peter Morren
